7 juli 2021
Dat het belangrijk is om het beroep te kiezen dat bij je past, blijkt wel uit de eindeloze optocht van enthousiaste werknemers en ondernemers in de boeken van Marcel van Roosmalen. De hoofdrolspelers in zijn verhalen zijn niet zozeer bezig met hemelbestormende activiteiten, maar hebben ze het wel naar hun zin. In de bundel ‘Het is nooit leuk als je tegen een boom rijdt’ lees je er meer over en het relativeer gelijk alle drukte en stress die jezelf misschien ervaart bij je baan.
Marcel van Roosmalen weet het alledaagse even nauwkeurig als hilarisch te beschrijven. Als je je van een afstandje toekijkt, dan is werkend Nederland een boeiende verzameling van preoccupaties. Op zo’n manier dat de lezer zich afvraagt hoe mensen hun eigen werk toch zo serieus kunnen nemen. Van Roosmalen verstaat de kunst om de ernst waarmee mensen een simpele administratieve handeling of het smeren van broodjes kunnen nemen, in al zijn absurditeit vast te leggen. Het tafereel van een ouder echtpaar, dat elk jaar op exact hetzelfde moment de zorgverzekering vergelijkt of een energievergelijker invult, beschrijft hij zó scherp dat je als lezer je gezicht niet strak kunt houden. Leesbrillen die opgaan, een computer die niet helemaal goed meer werkt en het werken met internet dat toch elke keer weer een nieuwe ervaring is. Ook werkend Nederland zit vol met dit soort anekdotes die de opmerkzame observator Van Roosmalen, feilloos in hilarische zinnen verpakt.
Op de hem kenmerkende droogkloterige toon doet hij in Het is nooit leuk als je tegen een boom rijdt verslag van allerlei bijeenkomsten en werkzaamheden waar mensen hun energie in steken. Een cursus veiligheid, een motiverende kookworkshop of een evenement van ijsjesgigant Ben & Jerry's. Soms zorgt de aanwezigheid van Van Roosmalen voor de nodige commotie. Zoals in Volendam, als de auteur namens de VARAgids aanwezig is bij een presentatie van een realitysoap over het vissersdorp. Het uitgestreken gezicht van Van Roosmalen werkt als een rode lap op een stier bij de andere genodigden, die het allemaal wél interessant vinden: een rondleiding door het dorp, paling eten in Hotel Spaander, even stoppen bij het alledaagse tafereel van een Volendamse vrouw die haar ramen lapt, om de werklust van de locals te benadrukken. De verslaggever loopt er niet warm voor en geeft dat desgevraagd eerlijk te kennen. Een cameraman van SBS 6 wil daarop met hem op de vuist.
De ruim 350 pagina's tellende aaneenschakeling van uiteenlopende interesses, toont aan dat het belangrijk is om een beroep te kiezen dat bij je past. Ook het meer recente werk ‘Nederland onder een Systeemplafond’ is een mooie verhalenreeks over bedrijven en werknemers die zich vol overgave op allerlei klussen storten. Natuurlijk vormt Van Roosmalens onverschillige houding een prettig handvat om één en ander te relativeren. Ook je eigen werk: wie brengt er immers niet hele dagdelen onder een systeemplafond door? Maar tegelijkertijd zijn beide boeken een vrolijke ode aan ondernemend Nederland.
